Vertalingen zwijgen NL>DE
zwijgen
werkw.
| Uitspraak: | [ˈzwɛixə(n)] |
| Verbuigingen: | zweeg (verl.tijd ) heeft gezwegen (volt.deelw.) |
niet praten -
schweigen | Hij heeft jaren gezwegen over zijn verschrikkelijke jeugd. - Er hat jahrelang über seine schreckliche Jugend geschwiegen |
 zwijgen als het graf
(=langdurig iets niet vertellen) - schweigen wie ein Grab
|
| om nog maar te zwijgen van ...
(=<dit zeg je als je iets gaat noemen dat nog erger is dan wat eerder ter sprake kwam>) - ganz zu schweigen von
|
© K Dictionaries Ltd.Overige bronnen
| zwijgen (ww.) | maulhalten (ww.) ; seinen Mund halten (ww.) ; still sein (ww.) |
| zwijgen (werkw.) | schweigen |
| het zwijgen | das Schweigen ; das Stillschweigen |
Bronnen: interglot; Wiktionary
Voorbeeldzinnen met `zwijgen`
Voorbeeldzinnen laden....
Synoniemen
NL: mondhoudenNL: stilteNL: stilzwijgenNL: z'n mond houdenUitdrukkingen en gezegdes
NL: zwijgen als het graf, als een mof
DE: schweigen wie das GrabNL: op iets
zwijgen
DE: zu etwas schweigenNL: wie zwijgt stemt toe
DE: wer schweigt bejahtNL: tot
zwijgen (brengen)
DE: zum SchweigenNL: iets niet kunnen
zwijgen
DE: etwas nicht verschweigen können, von etwas nicht schw. könnenNL: zwijgend
DE: schweigendNL: zwijgende film
DE: stummer FilmNL: zwijgende persoon
DE: (toneel) stumme Person, Statist (der)NL: zwijgende rol
DE: (op toneel) Statistenrolle (die) DE: stumme RolleNL: Iemand het
zwijgen opleggen
DE: einen zum Schweigen bringenNL: Iemand
zwijgen opleggen
DE: einem Stillschweigen auferlegenNL: er het
zwijgen toe doen
DE: dazu schweigen
