straf

zelfst.naamw.

Uitspraak:	[strɑf]
Verbuigingen:	straffen (meerv.)

vervelende maategel als je iets verkeerds gedaan hebt of een misdaad gepleegd hebt - Strafe (die ~)

Omdat ze hun huiswerk niet gedaan hebben, moeten ze voor straf langer op school blijven. - Da sie ihre Hausaufgaben nicht gemacht haben, müssen sie zur Strafe nachsitzen. een straf van vijf jaar uitzitten in de gevangenis - eine Gefängnisstrafe von fünf Jahren absitzen

© K Dictionaries Ltd.

straf (znw.)	die Bestrafung ; die Freiheitsstrafe ; die Gefängnisstrafe ; die Haft ; die Züchtigung
de straf (v)	die Strafe
de straf	die Strafe
straf	eisern ; fest ; handfest ; straff ; streng ; Sanktion

Bronnen: interglot; Wiktionary; Download IATE, European Union, 2017.




NL: bestraffing
NL: bezoeking
NL: boete
NL: braaf
NL: celstraf
NL: dapper
NL: eerlijk
NL: fel
NL: fiks
NL: geducht

NL: op straffe (verboden) DE: bei Strafe
NL: op straffe v. DE: bei einer Strafe von
NL: voor straf school moeten blijven DE: zur Strafe nachsitzen müssen
NL: overplaatsing voor straf DE: Strafversetzung (die)
NL: voor straf, bij wijze van straf DE: strafweise
NL: (iets) straf (aanpakken) DE: energisch