[veʀite]

1 ce qui correspond à la réalité - waarheid

  'dire la vérité'
  de waarheid spreken

2   en vérité
en fait, vraiment - waarlijk

  'En vérité, il a oublié.'
  Hij heeft het waarlijk vergeten.
© K Dictionaries Ltd.

vérité (v)

de eerlijkheid (v) ; het feit ; de oprechtheid (v) ; de waarheid (v)

Bronnen: Wikipedia; Omegawiki.org




FR: axiome
FR: certitude
FR: dogme
FR: évidence
FR: exactitude
FR: justesse
FR: principe
FR: truisme
FR: véracité

FR: à  la vérité NL: weliswaar
FR: dire à  quelqu'un. ses vérités NL: iemand ongezouten de waarheid zeggen
FR: en vérité NL: inderdaad, waarlijk
FR: toutes vérités ne sont pas bonnes à  dire NL: (spr. w) de waarheid wil niet altijd gezegd zijn