[kʀo]

1 dent pointue d'un animal - (hoek)tand

  'Le chien montre ses crocs.'
  De hond laat zijn tanden zien.
© K Dictionaries Ltd.

croc (m)	de bootshaak (m) ; de hoektand (m) ; schippershaak (znw.) ; de slagtand (m) ; de vangtand (m)
croc	krauwel ; punthak ; tandhak

Bronnen: interglot; Wikipedia; Download IATE, European Union, 2017.




FR: canine
FR: crochet
FR: crochète
FR: dent
FR: émerillon
FR: gaffe
FR: grappin
FR: hameçon

FR: croc de boucher, de viande NL: vleeshaak
FR: moustaches en croc NL: snor met opstaande punten
FR: pendre son épée au croc NL: het leger verlaten
FR: pendre, mettre qc. au croc NL: ergens voorlopig mee uitscheiden
FR: avoir les crocs NL: (spreektaal) uitgehongerd zijn