senil

bijv.naamw.

Uitspraak:

[se'nil]

1) relacionado con la vejez de las personas - ouderdoms-

Mi padre padece demencia senil. - Mijn vader lijdt aan ouderdomsdementie.

2) que padece un estado patológico de debilitamiento físico y mental - seniel

una mujer senil - een seniele vrouw

3) que tiene características de las personas que tienen este estado - vertraagd

Se desplazaba con movimientos seniles y tardos. - Hij bewoog zich voort met vertraagde en trage bewegingen.

© K Dictionaries Ltd.

senil

kinds ; seniel ; ouderdoms-

Bronnen: interglot; Wikipedia




ES: anciano
ES: atontado
ES: caduco
ES: chocho
ES: decrépito
ES: infantil
ES: viejo