1 to prove or show (a person, action, opinion etc) to be just, right, desirable or reasonable: “How can the government justify the spending of millions of pounds on weapons when there is so much poverty in the country?”
rechtvaardigen

2 to be a good excuse for: “Your state of anxiety does not justify your being so rude to me.”
rechtvaardigen

'justi'fiable (Bijvoeglijk naamwoord)

(negativeunjustifiable) able to be justified: “Is dishonesty ever justifiable?”
gerechtvaardigd

'justifi'cation (Zelfstandig naamwoord)

1 (the act of) justifying or excusing.
rechtvaardiging

2 something that justifies: “You have no justification for criticizing him in that way.”
reden
© K Dictionaries Ltd.

to justify	aantonen (ww.) ; bewijzen (ww.) ; goedpraten (ww.) ; justeren (ww.) ; rechtpraten (ww.) ; rechtvaardigen (ww.) ; staven (ww.) ; uitlijnen (ww.) ; uitvullen (ww.) ; verantwoorden (ww.) ; wettigen (ww.)
justify	in de lijn plaatsen ; onderleggen ; uitlijnen van tekst

Bronnen: interglot; Vlietstra; Download IATE, European Union, 2017.; kde.nl/node/386




EN: assert
EN: claim
EN: defend
EN: explain away
EN: maintain
EN: prove
EN: prove correct
EN: prove right
EN: support

EN: the end justifies the means NL: het doel heiligt de middelen
EN: he was justified in coming NL: 't was goed dat hij kwam
EN: he is justified of destiny NL: 't lot rechtvaardigt hem