Vertalingen disobey EN>NL
to fail or refuse to do what is commanded: “He disobeyed my orders not to go into the road”niet gehoorzamen'diso'bedience (Zelfstandig naamwoord)failing or refusing to obey: “You must be punished for your disobedience!”ongehoorzaamheid'diso'bedient (Bijvoeglijk naamwoord)failing or refusing to obey: “a disobedient child.”ongehoorzaam'diso'bediently (Bijwoord)ongehoorzaam© K Dictionaries Ltd.Overige bronnen
disobey | ongehoorzaam zijn |
Bron: Trueterm
Voorbeeldzinnen met `disobey`

Voorbeeldzinnen laden....
Synoniemen
EN: be in breach ofEN: breakEN: contraveneEN: defyEN: ignore