I blind

bijv.naamw.

Uitspraak:

[ˈblɪnt]

1) nicht sehen könnend ^medisch - blind

auf einem Auge blind sein - aan één oog blind zijn blind für die Bedürfnisse anderer sein - blind zijn voor de behoeften van anderen blind vor Wut - blind van woede

2) ohne vernünftige Urteilsfähigkeit - blind
3) so, dass man nichts darin sieht - blind

II blind

bijwoord
deel van de uitdrukking: blind

Sie tastete sich blind durch den Tunnel. - Zij moest op de tast door de tunnel. jemandem blind vertrauen - iemand blindelings vertrouwen

III Blinde

zelfst.naamw. (masculine-feminine)

Uitspraak:	[ˈblɪndə]
Verbuigingen:	Blinden , Blinden

deel van de uitdrukking: blinde

Das sieht doch ein Blinder! (=das ist offensichtlich) - dat ziet zelfs een blinde!

© K Dictionaries Ltd.

blind

blind ; dof ; flets ; mat ; niet helder ; niet kunnende zien ; niet zien kunnend ; troebel

Bronnen: interglot; Download IATE, European Union, 2017.




DE: beschlagen
DE: dumpfig
DE: farblos
DE: flau
DE: glanzlos
DE: Grau
DE: halbblind
DE: hohl
DE: im Schlaf
DE: im Stehen

DE: blinder Lärm NL: loos alarm
DE: blind schießen NL: met los kruit schieten