I treu

bijv.naamw.

Uitspraak:

[trɔy]

1) keine anderen Sexualpartner habend - trouw

Er kann einfach nicht treu sein. - Hij kan gewoon niet trouw zijn. Die beiden sind einander seit Jahren treu. - Die twee zijn elkaar al twee jaar trouw.

2) so, dass sich jemand auf einen verlassen kann - trouw

Der Hund ist der treueste Freund des Menschen. - De hond is de trouwste vriend van de mens.

3) an etw. festhaltend, sein Verhalten und seine Einstellung jemandem / etw. gegenüber nicht ändernd - trouw

einer Sache treu sein / bleiben (=) - iets trouw zijn / blijven Sie ist ihren Prinzipien treu geblieben. - Zij is trouw gebleven aan haar principes.

II treu

bijwoord
deel van de uitdrukking: trouw

jemandem treu dienen - iemand trouw dienen Er war ihr treu ergeben. - Hij heeft haar zijn trouw gegeven.

III die Treue

zelfst.naamw.

Uitspraak:	[ˈtrɔyə]
Verbuigingen:	Treue

1) deel van de uitdrukking: trouw

Er hatte ihr ewige Treue geschworen. - Hij had haar zijn eeuwige trouw beloofd.

2) deel van de uitdrukking: loyaal
3) deel van de uitdrukking: loyaal

Gesetzestreue - loyaal aan de wet Prinzipientreue - loyaal aan principes

© K Dictionaries Ltd.

treu (ww.)	trouw zijn aan (ww.)
treu	cru ; getrouw ; loyaal ; onomwonden ; onverbloemd ; onverholen ; openlijk ; rechttoe rechtaan ; trouw

Bron: interglot




DE: aufrichtig
DE: fair
DE: fein
DE: freigegeben
DE: geradeheraus
DE: gerecht
DE: herzlich
DE: hingegeben
DE: loyal
DE: offen

DE: ein treues Gedächtnis NL: een betrouwbaar geheugen