taal

zelfst.naamw.

Uitspraak:	[tal]
Verbuigingen:	talen (meerv.)

1) stelsel van klanken, letters, woorden en grammatica dat mensen gebruiken om met elkaar te communiceren - langue (la ~)

een dode taal (=een taal die niemand meer spreekt) - une langue morte

de oude/klassieke talen (=Oudgrieks en Latijn) - les langues classiques/anciennes

in alle talen zwijgen (=helemaal niets zeggen) - rester muet comme une tombe

2) (persoonlijk) taalgebruik - langage (le ~), propos (le ~)

grove taal - langage ordurier spreektaal - langue parlée schrijftaal - langue écrite

klare/duidelijke/heldere taal spreken (=ergens geen misverstanden over laten bestaan) - être éloquent

taal nog teken geven (=niets van je laten horen) - ne pas donner signe de vie

bloemrijke taal (=taal met veel beeldspraak en stijlfiguren) - langage fleuri

bombastische/gezwollen/hoogdravende taal (=taalgebruik waarbij de spreker te mooi en te deftig praat) - langage pompeux/ampoulé/affecté

3) het geheel van tekens of geluiden die een betekenis uitdrukken - langage (le ~)

de taal van de liefde - le langage de l'amour programmeertaal - langue de programmation

© K Dictionaries Ltd.

de taal	langage (m) ; langue (v)
taal	langage

Bronnen: interglot; Download IATE, European Union, 2017.




NL: idioom
NL: spraak
NL: woordgebruik

NL: de oude talen FR: les langues anciennes
NL: taal der bloemen FR: langage des fleurs
NL: taal noch teken geven FR: ne point donner de ses nouvelles