blauw

bijv.naamw.

Uitspraak:

[blɑu]

kleur van een wolkeloze hemel - bleu, bleue

blauwe ogen - yeux bleus

blauwe plek (=plek op de huid die door een ruwe aanraking blauw of paars ziet) - bleu door een val vol blauwe plekken zitten - être couvert de bleus après une chute

blauw oog (=gebied rond het oog dat door een ruwe aanraking blauw of paars ziet) - oeil au beurre noir iemand een blauw oog slaan - pocher un oeil à quelqu'un

© K Dictionaries Ltd.

blauw

bleu ; bleu ; bourré ; faïence de Delft ; ivre ; paqueté ; saoul

Bronnen: interglot; Download IATE, European Union, 2017.; Wikipedia




NL: dronken
NL: hemelsblauw

NL: blauw maken FR: bleuir
NL: iets blauws blauw laten FR: passer qc sous silence
NL: een blauwtje lopen FR: essuyer un refus, être éconduit
NL: een blauwtje laten lopen FR: donner son congé à 
NL: blauw verven FR: teindre en bleu
NL: Iemand een blauw oog slaan FR: pocher l'oeil à  quelqu'un
NL: blauwe kringen onder de ogen hebben FR: avoir les yeux cernés
NL: blauwe zone FR: zone (la) bleue