toebrengen

werkw.

Uitspraak:	[ˈtubrɛŋə(n)]
Verbuigingen:	bracht toe (verl.tijd ) heeft toegebracht (volt.deelw.)

(iets onaangenaams) veroorzaken - infliger

schade toebrengen - infliger des dommages

iemand zwaar lichamelijk letsel toebrengen (=iemand ernstig verwonden) - infliger des blessures corporelles graves à quelqu'un

© K Dictionaries Ltd.

toebrengen (ww.)	donner (ww.) ; infliger (ww.) ; porter (ww.)
toebrengen	causer

Bronnen: interglot; ICT-Woordenboek




NL: berokkenen
NL: bezorgen