vergeven

werkw.

Uitspraak:	[vərˈxevə(n)]
Verbuigingen:	vergaf (verl.tijd ) heef vergeven (volt.deelw.)

niet meer boos op iemand zijn omdat hij of zij iets vervelends heeft gedaan - forgive, pardon

Die fout vergeef ik je nooit! - I will never forgive you for this mistake!

© K Dictionaries Ltd.

vergeven (ww.)	to absolve ; to condone ; to excuse ; to forgive ; to give away ; to misdeal ; to pardon
vergeven	forgiveness ; poison

Bronnen: MWB; Wikipedia; interglot; Wakefield genealogy pages




NL: genade schenken
NL: vergiffenis schenken
NL: weggeven
NL: wegschenken

NL: Iemand iets vergeven EN: forgive a person s.th.