aanwijzen

werkw.

Uitspraak:	[ˈanwɛizə(n)]
Verbuigingen:	wees aan (verl.tijd ) heeft aangewezen (volt.deelw.)

1) met de wijsvinger wijzen naar (iets of iemand) - designate, indicate, point out

een woord in een tekst aanwijzen - point out a word in the text

aanwijzend voornaamwoord (=<woord waarmee je duidelijk maakt wie of welke je precies bedoelt>) - demonstrative pronoun De aanwijzende voornaamwoorden zijn: die, dit, dat en deze. - The words 'this', 'these', 'that' and 'those' are demonstrative pronouns .

2) (iemand) uitkiezen - assign, appoint

voor je pensionering een opvolger aanwijzen - appoint a successor before retirement

3) laten zien - indicate, point out, show

De klok wijst aan hoe laat het is. - The clock shows how late it is. Boeien wijzen aan waar de vaargeul is. - Buoys indicate the passage.

© K Dictionaries Ltd.

aanwijzen (znw.)	the indicating ; the pointing out ; showing
aanwijzen (ww.)	to appoint ; to assign a task to a person ; to designate ; to indicate ; to nominate ; to point out ; to read ; to show
aanwijzen	assign ; suggest ; to designate ; to select

Bronnen: interglot; mwb; Wakefield genealogy pages; Omegawiki.org; Download IATE, European Union, 2017.




NL: aanduiden
NL: aangeven
NL: aangewezen
NL: indiceren
NL: tentoonspreiden
NL: tonen
NL: uitduiden
NL: uitwijzen
NL: vertonen
NL: wijzen

NL: aangewezen zijn op EN: be dependent on
NL: op zichzelf aangewezen zijn EN: be thrown on one's own resources
NL: het aangewezen middel EN: the obvious means
NL: de aangewezen persoon EN: the right person for it