kluif

zelfst.naamw.

Uitspraak:	[klœyf]
Verbuigingen:	kluiven (meerv.)

1) stuk bot met vlees - Knochen (der ~)

De hond ligt op een kluif te bijten. - Der Hund nagt an einem Knochen.

2) deel van de uitdrukking: -

een hele kluif hebben aan (=veel of moeilijk werk moeten doen voor) - ein ganzes Stück Arbeit haben Ik had er een hele kluif aan om het probleem op te lossen. - Ich hatte ein ganzes Stück Arbeit damit, das Problem zu lösen.

© K Dictionaries Ltd.

de kluif

der Knochen

Bron: interglot




NL: karwei

NL: (erwtensoep met) kluif DE: Eisbein
NL: een lekker kluifje DE: ein leckerer Bissen
NL: daar zal hij een hele kluif aan hebben DE: das wird ihm zu schaffen machen, das ist für ihn ein harter Bissen