[flɑ̃]

1 côté du corps - zij(de)

  'se coucher sur le flanc'
  op zijn zij gaan liggen

2 côté - flank - zijkant

  'le flanc de la montagne'
  de bergflank
© K Dictionaries Ltd.

flanc (m)	de berghelling (v) ; de flank ; de kant (m) ; de zij ; de zijde ; zijde van een schip (znw.) ; de zijkant (m)
flanc	buik ; flank ; sierzijvlak ; tandflank ; vlak facet ; wang ; zijwand

Bronnen: interglot; Download IATE, European Union, 2017.




FR: ailé
FR: côté
FR: largeur
FR: oblique

FR: à  flanc de NL: tegen de zijkant van
FR: se battre les flancs NL: zich vergeefs inspannen
FR: être sur le flanc NL: te bed liggen, uitgeput zijn
FR: prêter le flanc NL: de flank ongedekt laten, zich blootstellen
FR: tirer au flanc NL: (pop.) niks uitvoeren