[kʀije]

1 dire ··· en parlant fort - schreeuwen

  'crier des ordres à ··· '
  iemand bevelen toeschreeuwen

  'crier au secours'
  om hulp roepen[kʀije]


1 faire un son très fort avec sa voix - schreeuwen

  'crier de joie'
  schreeuwen van vreugde

  'Ne crie pas, je t'entends.'
  Schreeuw niet zo, ik hoor je wel.
© K Dictionaries Ltd.

crier (ww.)

krijsen (ww.) ; uitschreeuwen (ww.) ; uitroepen (ww.) ; uitkrijsen (ww.) ; uitgillen (ww.) ; uitbrullen (ww.) ; toeroepen (ww.) ; schreeuwen (ww.) ; roepen (ww.) ; praaien (ww.) ; krijten (ww.) ; aanroepen (ww.) ; kraaien (ww.) ; janken (ww.) ; huilen (ww.) ; het uitgillen (ww.) ; gillen (ww.) ; bulderen (ww.) ; brullen (ww.) ; blèren (ww.) ; blaffen (ww.)

Bron: interglot




FR: acclamer
FR: beugler
FR: brailler
FR: bramer
FR: clamer
FR: conspuer
FR: criailler
FR: croasser
FR: égosiller
FR: engueuler

FR: crier à  l'assassin NL: moord roepen
FR: crier à  l'injustice NL: schreeuwen dat men onrechtvaardig behandeld wordt
FR: crier au feu NL: brand roepen
FR: crier au secours NL: hulp roepen
FR: crier à  tue-tête NL: luidkeels schreeuwen
FR: crier famine NL: zijn nood klagen
FR: crier misère NL: over zijn ellende klagen
FR: crier vengeance NL: om wraak roepen
FR: crier qc. sur les toits NL: iets aan de grote klok hangen