[bɛk]

1 d'un oiseau - snavel

  'donner un coup de bec'
  een snavelbeet geven

2 d'un récipient - tuit

  'bec verseur'
  schenktuit
© K Dictionaries Ltd.

bec (m)	de waffel (m) ; de vogelbek (m) ; de tuit ; de tater (m) ; de snavel (m) ; het smoelwerk ; de smoel (m) ; de muil (m) ; grote mond hebben (znw.) ; brutaal zijn (znw.) ; de bek (m)
le bec	de uitloop
BEC (Afkorting)	Europees Coödinatiebureau ; ECB (Afkorting) ; EBC (Afkorting) ; Belgische frank ; BEF (Afkorting)
bec	ankerklauw ; snoek ; snavel ; pijlerkop ; mondstuk ; brander ; bek

Bronnen: interglot; ICT-Woordenboek; Download IATE, European Union, 2017.




FR: gueule

FR: avoir bec et ongles NL: haar op de tanden hebben
FR: tenir quelqu'un. le bec dans l'eau NL: iemand aan het lijntje houden, lang laten wachten
FR: blanc-bec NL: melkmuil
FR: avoir bon bec NL: niet op zijn mondje gevallen zijn
FR: fermer le bec à  quelqu'un. NL: iemands mond snoeren
FR: avoir le bec gelé NL: met de mond vol tanden staan
FR: cela lui a passé devant le bec NL: dat is zijn neus voorbijgegaan
FR: se prendre de bec avec quelqu'un. NL: met iemand twisten