1 a person who has seen or was present at an event etc and so has direct knowledge of it: “Someone must have seen the accident but the police can find no witnesses.”
getuige

2 a person who gives evidence, especially in a law court.
getuige

3 a person who adds his signature to a document to show that he considers another signature on the document to be genuine: “You cannot sign your will without witnesses.”
getuige

1 to see and be present at: “This lady witnessed an accident at three o'clock this afternoon.”
getuige zijn van

2 to sign one's name to show that one knows that (something) is genuine: “He witnessed my signature on the new agreement.”
als getuige ondertekenen

'witness-box / 'witness-stand (Zelfstandig naamwoord)

the stand from which a witness gives evidence in a court of law.
getuigenbank

bear witness

to give evidence: “She will bear witness to his honesty.”
getuigen
© K Dictionaries Ltd.

to witness	laten zien (ww.) ; zien (ww.) ; waarnemen (ww.) ; voelen (ww.) ; verschijnen (ww.) ; toeschouwer (ww.) ; signaleren (ww.) ; opkomen (ww.) ; opduiken (ww.) ; opdagen (ww.) ; omstander (ww.) ; observeren (ww.) ; merken (ww.) ; meemaken (ww.) ; laten blijken (ww.) ; horen (ww.) ; gewaarworden (ww.) ; getuigen van (ww.) ; getuigen (ww.) ; getuige voor de rechtbank (ww.) ; gadeslaan (ww.) ; bijwonen (ww.) ; bekijken (ww.) ; aanwezig zijn (ww.)
the witness	de getuige
witness	aanwezig zijn bij ; getuigenis ; getuige

Bronnen: interglot; Wakefield genealogy pages; MWB; Download IATE, European Union, 2017.




EN: bystander
EN: observer
EN: spectator

EN: bear witness to (of) NL: getuigen v.
EN: witness for the crown NL: getuigen à  charge
EN: witness for the defence NL: getuigen à  décharge
EN: in witness whereof NL: ten getuige waarvan
EN: witness Heaven NL: de Hemel zij mijn getuige