I die Strafe

zelfst.naamw.

Uitspraak:	[ˈʃtraːfə]
Verbuigingen:	Strafe , Strafen

1) Maßnahme, mit der man darauf reagiert, dass jemand etw. Verbotenes getan hat - straf , boete

Er bekam von seinen Eltern zur Strafe Hausarrest. - Als straf kreeg hij van zijn ouder huisarrest. Der Richter verhängte eine hohe Gefängnisstrafe. - De rechter sprak een hoge gevangenisstraf uit. Der Unfall ist die gerechte Strafe für seinen Leichtsinn. - Het ongeval is zijn verdiende straf voor zijn onvoorzichtigheid.

2) Geld, das jemand zur Strafe zahlen muss - boete

200 Euro Strafe zahlen müssen - € 200,00 boete moeten betalen

3) Zeit, die jemand zur Strafe ins Gefängnis muss - gevangenisstraf

seine Strafe absitzen - een gevangenisstraf uitzitten Strafgefangene - gevangene

4) Strafe für einen Regelverstoß ^sport - straf

Strafminute - strafminuut Strafpunkt - strafpunt Strafwurf - strafworp

II strafen

werkw.

Uitspraak:

[ˈʃtraːfən]

deel van de uitdrukking: straffen

Sie warf ihm strafende Blicke zu. - Zij wierp hem een bestraffende blik toe. jemanden mit Verachtung strafen - iemand straffen door verachting Sie ist vom Schicksal schwer gestraft. - Zij wordt door het noodlot zwaar gestraft.

mit jemandem / etw. gestraft sein (=ständig Sorgen, Probleme mit jemandem / etw. haben) - door iemand / iets gestraft worden

© K Dictionaries Ltd.

die Strafe	de bekeuring (v) ; de bestraffing (v) ; de boete ; de bon (m) ; de kastijding (v) ; de penalty (m) ; de straf (v) ; de tuchtiging (v) ; de veroordeling
Strafe	dwangmaatregel ; fiscale boete ; fiscale sanctie ; strafmaatregel ; strafrechtelijke sanctie

Bronnen: interglot; Engoi Woordenschatoefeningen; Omegawiki.org; Download IATE, European Union, 2017.




DE: Bestrafung
DE: Disziplinarstrafe
DE: Freiheitsentzug
DE: Gefängnisstrafe
DE: Geldstrafe
DE: Haft
DE: Haftstrafe
DE: Körperstrafe
DE: Sanktion
DE: Strafmandat

DE: Strafe erlegen NL: boete betalen
DE: unter Strafe stellen NL: strafbaar stellen