I steif

bijv.naamw.

Uitspraak:

[ʃtaif]

1) nicht weich und biegsam - stijf

Die Wäsche war steif gefroren. - Het wasgoed was bevroren.

2) fest, nicht flüssig - stijf

Eiweiß steif schlagen - het eiwit stijf slaan

3) sich schlecht oder nicht bewegen lassend - stijf

Meine Finger waren steif vor Kälte. - Mijn vingers zijn stijf van de kou.

4) unnatürlich und verkrampft - stijf

Ich war vom langen Sitzen ganz steif. - Ik was helemaal stijf van het lange zitten.

5) förmlich und gezwungen - stijf

Anfangs wirkte sie etwas steif, aber später wurde sie zunehmend lockerer. - In het begin was zij een beetje stijf maar later werd ze steeds vrijer.

6) stark ^scheepvaart - stijf

II steif

bijwoord
1) deel van de uitdrukking: stijf

Er bewegt sich ziemlich steif. - Hij beweegt behoorlijk stijf.

2) deel van de uitdrukking: stijf

Auf der Feier ging es ziemlich steif zu. - Op het feest ging het er behoorlijk stijf aan toe.

3) deel van de uitdrukking:

steif und fest (=hartnäckig) - bij hoog en bij laag etw. steif und fest behaupten - iets bij hoog en laag beweren

© K Dictionaries Ltd.

steif

luid ; verstard ; stroef ; stram ; strak ; stijfselachtig ; stijfjes ; stijf ; star ; ongedurig ; houterig ; hardop ; hard ; dwangmatig ; onbuigzaam ; tuttig ; stug ; stijf ; rigide

Bronnen: interglot; Wikipedia; Download IATE, European Union, 2017.




DE: bewegungslos
DE: erstarrt
DE: Fest
DE: flatterhaft
DE: gezwungen
DE: hart
DE: hauteng
DE: herb
DE: hölzern
DE: Laut

DE: die Ohren steif halten NL: zich taai houden
DE: ein steifer Hut NL: een bolhoed