I starr

bijv.naamw.

Uitspraak:

[ʃtar]

1) schlecht beweglich - stijf

Meine Finger sind ganz starr vor Kälte. - Mijn vingers zijn helemaal stijf van de kou. Er war starr vor Angst / Schreck. - Hij was verstijfd van angst / schrik.

2) ohne Bewegung - star

II starr

bijwoord
deel van de uitdrukking: star

Er blickte starr zu Boden. - Hij keek star naar de grond.

III die Starre

zelfst.naamw.

Uitspraak:	[ˈʃtarə]
Verbuigingen:	Starre

deel van de uitdrukking: stijfheid

Die Leichenstarre / Totenstarre hat schon eingesetzt. - De lijkstijfheid is al ingetreden. Eidechsen verfallen im Winter in Kältestarre. - De hagedissen gaan in de winter over op verstijving. Schockstarre - verstijfd door shock

© K Dictionaries Ltd.

starr

onverzettelijk ; verstijfd ; verstard ; taai ; stug ; stroef ; stram ; strak ; stijfselachtig ; stijfkoppig ; stijfhoofdig ; stijf ; starend ; star ; onwrikbaar ; onbuigzaam ; houterig ; hardhoofdig ; halsstarrig ; gestremd ; gestold ; geronnen ; eigenzinnig ; eigenwijs ; bewusteloos ; verkleumd ; verdoofd ; stijf ; rigide

Bronnen: interglot; Wikipedia; Trueterm; Download IATE, European Union, 2017.




DE: eigensinnig
DE: eisern
DE: erstarrt
DE: geronnen
DE: hart
DE: hauteng
DE: prall
DE: rauh
DE: rigide
DE: schneidig

DE: einen starr anblicken NL: iemand strak aankijken
DE: starr vor Erstaunen NL: stomverbaasd, paf
DE: starr vor Schrecken NL: verstijfd van schrik
DE: starr über etwas sein NL: paf staan over iets