nachkommen

werkw.

Uitspraak:

[ˈnaːxkɔmən]

1) später kommen oder hinter jemandem / etw. kommen - laat komen , nakomen

Geh schon mal vor, ich komme dann nach, wenn ich fertig bin. - Ga maar alvast, ik kom later als ik klaar ben.

2) tun, was jemand / etw. verlangt, will - nakomen , zich houden aan

Er kam ihrem Wunsch nach mehr Nähe gerne nach. - Hij kwam haar wens om nabij te zijn graag na.

3) deel van de uitdrukking:

bei / mit etw. nachkommen (=Schritt halten können) - bijhouden Wir haben so viele Bestellungen, dass wir mit den Lieferungen nicht mehr nachkommen. - Wij hebben zoveel bestellingen dat wij het met de uitleveringen bijna niet kunnen bijhouden.

© K Dictionaries Ltd.

nachkommen (ww.)	achteraankomen (ww.) ; volgen (ww.) ; opvolgen (ww.) ; navolgen (ww.) ; nalopen (ww.) ; nakomen (ww.) ; luisteren (ww.) ; later komen (ww.) ; gevolg geven aan (ww.) ; gehoorzamen (ww.) ; achternalopen (ww.) ; achternagaan (ww.)
der Nachkommen	de afstammeling (m) ; de telgen ; de telg ; de nakomelingen ; de nakomeling (m) ; het nageslacht ; het kroost ; de kinderen ; het gebroed ; het broed ; de afstammelingen

Bron: interglot




DE: Abkomme
DE: befolgen
DE: Erbe
DE: folgen
DE: gehorchen
DE: Geschlecht
DE: hinterherhinken
DE: hinterherkommen
DE: Kinder
DE: nachfolgen

DE: nicht nachkommen können NL: het niet kunnen bijhouden
DE: einer Vorschrift nachkommen NL: zich aan een voorschrift houden
DE: seinen Verpflichtungen nachkommen NL: zijn verplichtingen nakomen