I klug

bijv.naamw.

Uitspraak:

[kluːk]

1) logisch denkend, Probleme leicht lösend - verstandig , intelligent , wijs

Der Klügere gibt nach. (=) - toegeven door de wijste

2) vernünftig, von Verstand zeugend - verstandig , intelligent , wijs

Ich halte es für das Klügste, darüber abzustimmen. - Het is, denk ik, het verstandigste als we daarover stemmen.

3) deel van de uitdrukking:

aus jemandem / etw. nicht klug werden (=jemanden / etw. nicht verstehen) - iets niet begrijpen

II klug

bijwoord
deel van de uitdrukking: niet begrijpen
© K Dictionaries Ltd.

klug

snugger ; kundig ; kunstig ; ontwikkeld ; pienter ; raak ; rationeel ; redelijk ; schrander ; slim ; snedig ; knap ; uitgeslapen ; vaardig ; vernuftig ; verstandelijk ; vindingrijk ; vlug van begrip ; wijs ; zeer geleerd ; zeer ontwikkeld ; geniaal ; adrem ; behendig ; bekwaam ; belezen ; bevattelijk ; bijdehand ; briljant ; clever ; het erudiet ; geletterd ; gestudeerd ; gevat ; gis ; goedleers ; handig ; hooggeleerd ; ingenieus ; intelligent ; kien ; verstandig

Bronnen: interglot; Wiktionary




DE: aufgeweckt
DE: ausgekocht
DE: ausgelernt
DE: ausgeschlafen
DE: behende
DE: belesen
DE: besonnen
DE: brillant
DE: clever
DE: dreist

DE: nicht recht klug NL: niet goed wijs
DE: aus einer Sache nicht klug werden NL: uit iets niet wijs worden