rücken

werkw.

Uitspraak:

[ˈrʏkən]

1) deel van de uitdrukking:

irgendwohin rücken (=sich ein kleines Stück an einen anderen Platz bewegen) - schuiven Im Laufe des Gesprächs rückte er immer näher zu ihr. - Gedurende het gesprek schoof hij steeds dichter naar haar toe.

2) deel van de uitdrukking:

etw. irgendwohin rücken (=an einen anderen Platz bewegen, verschieben) - iets verschuiven den Tisch an die Wand rücken - de tafel naar de muur schuiven

© K Dictionaries Ltd.

rücken (ww.)	opschuiven (ww.) ; plaats maken (ww.)
der Rücken	de rug (m) ; zadel (znw.)
Rücken	rug ; rugzijde

Bronnen: interglot; Trueterm; Horecagids; Download IATE, European Union, 2017.




DE: Rückgrat
DE: Steiß
DE: Steißbein
DE: Wirbelsäule

DE: vorwärts rücken NL: vooruitgaan, oprukken
DE: ins Feld rücken NL: ten strijde trekken
DE: einem auf den Leib rücken NL: iemand in het nauw brengen, iemand te lijf gaan
DE: einem auf die Bude, Stube rücken NL: iemand op zijn dak komen
DE: näher rücken NL: naderbij komen, naderen NL: naderbij brengen
DE: ins rechte Licht rücken NL: in het juiste licht plaatsen
DE: die Zeit rückt NL: de tijd gaat verder, staat niet stil
DE: die Arbeit rückt NL: het werk maakt voortgang
DE: einen Stuhl an den Tisch rücken NL: een stoel bij de tafel schuiven
DE: Mensch, rücke! NL: man, maak dat je wegkomt!